Yol

Bu aralar hiç mi hiç iyi deðilim
ondanmýdýr bilmem ama
deðilim sanki bu kaldýrýmlarda öylece uzayan
ve uzadýkça reklam panolarýnýn
sonu gelmeyen bir yalnýzlýða ittiðini gözlerimi

Sonra bir kahvenin önünde duraklýyor yüreðim
yüreðim ki durgun sulara özenmiþ bu aralar
bu aralar içtiðim çay’da pek tat vermiyor her nedense
hiçbir þeyden tat alamadýðým gibi
hey sen garson !
karbonat’ý fazla mý kaçýrdýn ne
bir acayip dönüyor þimdi dünya

Ve yüreðim
yüreðimi de alýp
tekrar koyuluyorum yollara
son meteliðimle de vedalaþýp

Sonrasý baþý dumanlý bir dað
ve sonra bir nefeslik oluyor her þey
bir nefeslik, cigaramýn dumanýyla
ve bir nefeste yarýlýyorum bütün yollarý
yollar ki yalnýzlýðým kadar kalabalýk...

Yok yok gerçekten
bu aralar hiç iyi deðilim
deðilim sanki
ne bu sokaklarda ne de bu þehirde
bu aralar benim gibiler de çoðaldý mý ne
gözlerimin deðdiði her köþe baþýnda çoðul bi yalnýzlýk
volta atýyor geliþi güzel...

her neyse
bugün de güneþ
gülümseyiþini yitirmek üzeri
ve sanýrým bugünü de çepten yedik, dün olduðu gibi...

Malazgirt’li
Sosyal Medyada Paylaşın: