Yaradan kullarýný yaratýrken,
Adil davranmýþ,
Hiçbir þeyi esirgemeyip,
Ne gerekiyorsa vermiþ.
Akýl,fikir,irade.
Sevmek,baðlýlýk,sadakat,
Sahiplenme,kýskanma,ait olma,
Ama hepsinin özünde hoþgörü.
Peki nerede.
Ýbadet bile aslýnda sevmek deðil mi?
Yunus Emre kime aþýktý sizce.
Hem de koþulsuz karþýlýksýz deðil miydi?
Sevgisi,saygýsý,hürmeti ve bunu daðýtma gücü.
Ýnanmadan geçmez mi tüm dinlerin temeli.
Nasýl olacak birbirimize güvenmeden,
Arkamýzý dönemeden en yakýnlarýmýza bile.
Nasýl yürüyeceðiz ele ele hayat yolunu,
Sevdalar, o büyük sevdalar nerde.
Hani dostluklar parayla pulla deðiþilmeyen,
Ölüme dek süren ve hatta,
Hatta ölümden sonra da yaþayacak olan ,
O dolu dizgin arkadaþlýklar,
Gözü kara hepimiz birimiz, birimiz hepimiz için diyen,
Nerede hastalýkta, saðlýkta,
Ýyi günde, kötü günde diye edilen yeminler,
Bunlarýn yerini hýrslar aldý,
Paraya ait, kariye ait,
Basamak basamak yükselmek yerine
Birbirlerini kötüleyerek çýkýyorlar,
Merdivenleri artýk.
Aile diye bir þey de kalmadý.
Ah ne aykýrý doðaya,ilime,dine,
Olup bitenler.
Biz bozulmayalým ne olur.
Yolumuza devam ederken,
Doðrudan,sevgiden,birlikten,
Hatýr ve gönülden uzak durmayalým.
Her þeye raðmen biz,
Elele tutuþup
Hayata beraber devam edelim.
22/11/2009
A.Meydan
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.