Bir Gönül Masalı

Beni hasta halimde, zor anýmda býraktýn,
Adaletsiz kaçýþý vicdanýmda býraktýn.
Sitem kokan nefesin yükseltti alevleri,
Dayanýlmaz hasretin dumanýnda býraktýn.

‘’Gözlerinin içine baþka hayal girmesin:::’’
Naðmesiyle çýnlardý, ses vermeyen nefesin.
Hani sevmiþtin beni, ömrünce unutmazdýn?
Beni kovdun gönlünden, sen hala içimdesin.

Sevdanýn büyüsüne duygumuz karýþarak,
Ayný vadiden aktýk, çýlgýnca yarýþarak.
Ben hala coþkun selim, köpürerek akarým,
Gözlerinin rengiyle yeniden barýþarak.

Çýnar derdin gönlüme, gölgemde açtýn fallar,
Kemirdi hasret kurdu, sarardý bütün dallar.
Kâinata dargýným, ýzdýraba yolcuyum,
Yanýmda sen olmadan çekilir mi bu yollar?

Ayrýlýðýn Kaf Daðý, n’etsem aþamýyorum.
Hüzünlere efendim, derde paþam diyorum.
Unuttun unutalý çöktü göðün tavaný,
Derdin beni bitirdi, artýk yaþamýyorum.

Gönlümün anasýydýn, caminin avlusuna,
Býrakýp veda ettin sevdanýn yavrusuna.
Öksüz kaldým âlemde, kýþ kýyamet benimle,
Ne aðlarým peþinden, ne de dön derim sana.
…………………………………………………..

Yalnýz Ferhat mý yardý, daðlarýn kayasýný?
Bir tek Mecnun mu tuttu, Leyla’sýnýn yasýný?
Tanrým bana yaratmýþ, ayrýlýk belasýný,
Âlem gönül gurbetim, kim bulmuþ sýlasýný?

Mehmet Nacar



Sosyal Medyada Paylaşın: