MENÃœLER

Anasayfa

Åžiirler

Yazılar

Forum

Nedir?

Kitap

Bi Cümle

Ä°letiÅŸim

gidersen beni bulursun
hakan çavdarcı

gidersen beni bulursun


zeytuniye kesmiþ bir çift kederle
siyah ibriðim kemerlerden
doðuya doðru gidersen
belki de Batman
yarýna yetiþecekmiþ telaþýyla sisli
bir kontranýn elinde yeni kýrýlmýþ bir dal
ve baygýn petrol kokusu her akþam
býttým kavuran çarþýlar
ve faili meçhuller, evladiyelik!

ve zencefil derim en fazla Diyarbekir
ve melamin þeker kaseleri
çocuklar ilik oynar surlarýnda

Kýzýltepe tarlalarý evin baðlarken
Dicle yataðýna dönüyor
kumlanmaya dinmiþ aks-i suda
ayaklarý nemlenen þehirli kýzýn romantizmi
yapay ve yüzü kadar beyazdýr
köylüler süt saðarken akþ
kirli yeþil bir geceye benzer Kurtalan
bebekler sýtmaya açar gözlerini
ötesine tren gitmez bu yüzden!

en akþam-üstü Adil cevaz!
Erciþ’in bir avaz yankýsýnda
netsen sýðmaz nazarýna
Van Gölü evde unutulmuþ bir denizdir
Van Gölü anasýndan ayrý, sahipsiz
Hasan Bildirici öykülerinde dingin, saydamsý
hava raporlarýnda mutedil dalgalý
karnýnda feribot gezdirir

katarlar yorulur Tatvan çýkýþýnda
içmeler ekþi ve soðuk kaynarken
bilmem ki yol Ýran’a mýdýr?

Suruç’ta bir gündüz düþü
alýr kýzlarýn elini kirmenden
bir serap doðrulur yaðmur yaðdý mý
usulca uzansan Karacadað
sývasýz evlerin eyvanýndan
höykürdükçe çoðalýr bulutlar
gölgelir kuzeyden güneye Mardin Eþiði
yine de Nusaybin deme
ne olur, sýzýyor yaramdan

yol kýyýsýna atýlmýþ ceset gibi Ergani
yenikliðin kavrukluðunda yeþerir Siverek
ve fakat Silvan diyemem, aðlarým; çocukluðumun baþkenti!

“Bitlis’te beþ minare”
bilemezsin nasýl geçerim Baþkale’den
bilemezsin nasýl aðlarým
ah canan mýsýn Þemdinli
ne kaçak geçtim üstünden
þimdi Bingöl’de güneþe bakarak
Malazgirt ovasýndan koyun peynirini
karýncalý sesimde aþk ilanlarýmý
ve o mahcup Garzan Çayý’na deðen ayaklarýmý
Lice’nin taranmýþ bir kahvesinde
esmer alýnlý bir ihtiyara dersem
az doðrulup Mutki tütününden sararýz, biliyorum
kötü kaynamýþ kemiklerimiz sýzlarken

ben on bir meridyeni sevmekten men
dilimde kurþun bukaðý, ölüm
buhurlar içinde bir Digor sabahý

bir eksiklik omzunda
kaçakçý yetimleri gibi Dersim
ve Seyit sakallarýyla Rýzo
þu giden hangimizin Besê’si?
hangimiz sivil bir aþkýn kýyýsýnda deðiliz?
hangimizin baðýmsýz gök yüzü?
gecikmiþ kýrlangýçlar gibi deliyim
boþuna uslandýrmayýn beni!

Berivan serini bir Cizre ikindisinde
Mem û Zin hasretine banacak
Reþkotan bulguru olaydý keþke!

mutlak bir yarýn ayýrdým kendime
daðlarýmdan damýtarak
ve yaralýyým Bagok kadar
a a h, diyorum; þu karanlýk!
þu bahtým renginde utanç atmosferi:
hiçbir gelecek paklamaz seni!

ellerim bir kaþýðýn yörüngesinde
geç doðmuþ çocuk acemiliðinde
ve tasasýnda dul kalmýþ taze gelinin

zeytuniye kesmiþ kederlerde
on bir meridyen gibi hareler
her meridyeninde ölüm
her haresinde yangýn
(kasten süsü verilmiþ)
sürülen halkým geçiyor içinden
iyi bakarsan en önde kavaklar
ve tüten yangýnlarýn isi
daðlanmýþ kemerler gibi
bir çift siyah ibriþim

gecikmiþ yaðmurlardan geliyorum
epey aðladým sayýlýr
epey buhurdan ve yataklýk

gönlüm köklerimi saldýðým
cismim yapraklarýmý açtýðým yerdedir
ben
daðlarý taþýyorum sýrtýmda
ondan böyle pek!

gecenin sýr olduðu camlarda
Mavi Tren uykusu
yorgun yana sýr deðil aksimizin
iyi bakarsan
en önde kavaklar

bir kadýný anneme benzetirim
sabaha karþý üstümü örter
sabaha karþý Gevaþ olaydý keþke

zeytuniye kesmiþ bir çift kederle
siyah ibriðim kemerlerden
doðuya doðru gidersen
belki de Batman
yarýna yetiþecekmiþ telaþýyla sisli
bir kontranýn elinde yeni kýrýlmýþ bir dal
ve baygýn petrol kokusu her akþam
býttým kavuran çarþýlar
ve faili meçhuller, evladiyelik!

ve zencefil derim en fazla Diyarbekir
ve melamin þeker kaseleri
çocuklar ilik oynar surlarýnda

Kýzýltepe tarlalarý evin baðlarken
Dicle yataðýna dönüyor
kumlanmaya dinmiþ aks-i suda
ayaklarý nemlenen þehirli kýzýn romantizmi
yapay ve yüzü kadar beyazdýr
en akþam-üstü Adil cevaz!
Erciþ’in bir avaz yankýsýnda
netsen sýðmaz nazarýna
Van Gölü evde unutulmuþ bir denizdir
Van Gölü anasýndan ayrý, sahipsiz
Hasan Bildirici öykülerinde dingin, saydamsý
hava raporlarýnda mutedil dalgalý
karnýnda feribot gezdirir

katarlar yorulur Tatvan çýkýþýnda
içmeler ekþi ve soðuk kaynarken
bilmem ki yol Ýran’a mýdýr?

Suruç’ta bir gündüz düþü
alýr kýzlarýn elini kirmenden
bir serap doðrulur yaðmur yaðdý mý
usulca uzansan Karacadað
sývasýz evlerin eyvanýndan
höykürdükçe çoðalýr bulutlar
gölgelir kuzeyden güneye Mardin Eþiði
yine de Nusaybin deme
ne olur, sýzýyor yaramdan

yol kýyýsýna atýlmýþ ceset gibi Ergani
yenikliðin kavrukluðunda yeþerir Siverek
ve fakat Silvan diyemem, aðlarým; çocukluðumun baþkenti!

“Bitlis’te beþ minare”
bilemezsin nasýl geçerim Baþkale’den
bilemezsin nasýl aðlarým
ah canan mýsýn Þemdinli
ne kaçak geçtim üstünden
þimdi Bingöl’de güneþe bakarak
Malazgirt ovasýndan koyun peynirini
karýncalý sesimde aþk ilanlarýmý
ve o mahcup Garzan Çayý’na deðen ayaklarýmý
Lice’nin taranmýþ bir kahvesinde
esmer alýnlý bir ihtiyara dersem
az doðrulup Mutki tütününden sararýz, biliyorum
kötü kaynamýþ kemiklerimiz sýzlarken
bir eksiklik omzunda
kaçakçý yetimleri gibi Dersim
ve Seyit sakallarýyla Rýzo
þu giden hangimizin Besê’si?
hangimiz sivil bir aþkýn kýyýsýnda deðiliz?
hangimizin baðýmsýz gök yüzü?
gecikmiþ kýrlangýçlar gibi deliyim
boþuna uslandýrmayýn beni!

Berivan serini bir Cizre ikindisinde
Mem û Zin hasretine banacak
Reþkotan bulguru olaydý keþke!

mutlak bir yarýn ayýrdým kendime
daðlarýmdan damýtarak
ve yaralýyým Bagok kadar
a a h, diyorum; þu karanlýk!
þu bahtým renginde utanç atmosferi:
hiçbir gelecek paklamaz seni!

ellerim bir kaþýðýn yörüngesinde
geç doðmuþ çocuk acemiliðinde
ve tasasýnda dul kalmýþ taze gelinin

zeytuniye kesmiþ kederlerde
on bir meridyen gibi hareler
her meridyeninde ölüm
her haresinde yangýn
(kasten süsü verilmiþ)
sürülen halkým geçiyor içinden
iyi bakarsan en önde kavaklar
ve tüten yangýnlarýn isi
daðlanmýþ kemerler gibi
bir çift siyah ibriþim

gecikmiþ yaðmurlardan geliyorum
epey aðladým sayýlýr
epey buhurdan ve yataklýk

gönlüm köklerimi saldýðým
cismim yapraklarýmý açtýðým yerdedir
ben
daðlarý taþýyorum sýrtýmda
ondan böyle pek!

on bir meridyende sürgün, keder ve ibriþim
on bir meridyende dinmeyen serhýldana
bütün sesimi vermiþim!
ende sürgün, keder ve ibriþim
on bir meridyende dinmeyen serhýldana
bütün sesimi vermiþim!
hakan çavdarcý
Sosyal Medyada Paylaşın:



(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.