Hatıralar

Acýtan, yakan bir soðuktu seni tanýdýðým gün,
Dondurucu soðukta yanmanýn ne olduðunu,
Ellerim donarken, yüreðimin yandýðýný ilk sende öðrendim.
Ama,
Yalancý bir bahar gibisin,
Son bulmadý gelip gitmelerin,
Ne zaman benim desem,
Benim olmadýðýný anlýyorum,
Böyle sevgi ve böyle özlem acý veriyor,
Bana býraktýðýn tüm anýlarýmýzý al ve git.
Bak…
Ýlk buluþtuðumuz sokak baþý hala yalnýz,
Kucaklaþtýðýmýz o cadde de artýk aþýklar dolaþmýyor,
Elimi tuttuðun o cafe de hala mahsun,
Sadece gözlerini býraktýðýn, o bakýþýnýn izi kaldý gözlerimde.
Biliyorum hiçbir þey sonsuz deðildir,
Söyle,
Ne zaman sol yanýmdaki ateþini söndüreceksin,
Ya da,
Ne zaman birlikte olmayý becerebileceðiz…

Deniz
Sosyal Medyada Paylaşın: