VURGUN YEDİM

Geceye sýðýndým…
Kucakladým yýldýzlarý, dertleþtim saatlerce
Anlattým onlara seni, sana olan sevgimi,
Ama söyleyemedim,
Sol yanýmdan vurgun yediðimi.

Sensizliðin kaçýncý asrýndayým?
Hangi zaman…
Hangi saat dilimi?
Sevdam þimdi topal mevsimlerde,
Hayat kalleþ yürek lime lime,
Elbet karþýlaþýrýz mahþer yerinde,
Hesap günü geldiðin de.

Gök yüzü kurþun gibi aðýr,
Ne yana dönsem yalan.
Gülüþler yalan…
Vaatler yalan, insanlar yalan.
Sen hiç bir þeyin kýymetini bilemedin ya.
Ben seni aþkýn yerine koyarak,
Hata yapmýþým, aldanmýþým.
Kabahat sende deðil,
Ben seni tanýmamýþým.
Sen zaten yokmuþsun.
Beni kahreden,
Beni yok eden,
Beni bin piþman eden tek þey,
Bir aþk yaratmýþým, tek baþýma yaþamýþým
Sen yokmuþsun ki,
Bunu vurgun yediðimde anladým.
Ben en çokta bunun için yandým.
Yanmak olmakmýþ,
Olmaksa ermek.
Vefasýz olacaksa sevmek,
Olmaz olsun bana vefa gerek.

Gamze YAÐMUR
Sosyal Medyada Paylaşın: