şeytan tüyü

gülme kadýn, gözleri büyüyor gecenin
bir damla daha artýyor gözyaþým
eksiliyor, oysa, aydýnlýk umudu

annemi topraða verirken
kahve kokusu yayýlýyordu
ya da ben kahveyi sevdiðimden
ya da annemi sevdiðimden
menþei önemsiz iþte, kokuyordu!

boðazdan kanlý bir tabut geçiyordu
yýkanmamýþ bir ölü
söylenmemiþ bir türkü
-kimseye söylemedim!

gülme kadýn, anneme benziyor sesin
her defa artýyor gamzendeki zulüm
sýrnaþacak halim yok oysa
sevebilmeyi sevmiyorum

babam birilerini benden çok severken
sanki hep yýldýz kayýyordu
burnumun ucuna þeytan tüyü konuyordu
ya ben oyalanmak istediðimden
ya da o yalan beni sevdiðinden

uzakta bir kadýn keman çalýyordu
adýný bilmediðim þehirlerin
terminalinde uyanýyordum
sanki.
üf. lüyordum
uçuyordu þeytan tüyü.

adam olmak istiyordum
babam olmak.

kimi sevsem kahve kokuyordu

kimi sevsem gidecek gibi

kimi sevsem annem

korkuyordum.

boðazýmdan geçmiyor bir yudum kahve,
-alýþamýyorum!

en iyisi
gülme kadýn,
adam olmaya çoktan geç kaldým.

T.S.
Sosyal Medyada Paylaşın: