DüğüM

Görsen tanýmazsýn, nasýl yaslandý ellerim,
Asýrlarý boynuma borç ettim de noldu?

Gecelerimi amansýz yokluklar bölüyor, kan, ter...
Damaðýmda kekremsi türküler mayhoþ ve kimseye ait deðil.
Sen titreyen dilencilere þefkatle su verirken, anne
Odamýn kuraklýðýna yaðmur damlalarýndan medet umuyorum ben.

Son sigaram dilsiz bir sevdayý dinlerken sönüvermiþ,
Dalgýnlýðýmýn çocukluk gibi mazur bahaneleri yok artýk.
Ayýplama, günahkarýn tevbeden gayrý duasý mý olur?
Adýný Tanrý’ya yakarmaktan utanýr oldum,
Böyle miydim ben anne?

Kaybettiðim bir çift gamzenin ardýna düþtüm
Gittiðim yol, yol deðil, koþtum da ne oldu?

Melahat Teyze’nin oðlu sonunda doktor olmuþ diyordun
Evleniyormuþ, o yeþil gözlü kýzý bana çok istemiþtin
Ne mutlu...

Ne mutlu...

Önce yetim,
Sonra yitim.
Böyle yaþadý oðlun yaþadýðý her sevdayý.

Bundandýr, hiçbir yüreðe kazýyamadýðý süslü düþler...

Bundandýr, yarýnýna kuþandýðý korkulu siper...

Ölene kadar büyümeliyim, bekle, sabret anne

Sana vereceðim en güzel hediye,
Önce ölüm,
Sonra düðün.

T.S.
Sosyal Medyada Paylaşın: