Seherde Üşüyen Gül Yaprağı

Bir seher vakti ey gül saçlarýný suya sal.
Su üstünde gül yüzsün olsun suyun rengi al.
Ellerinden süzülen ýtýr dolsun gönlüme.
Anlatsýn bakýþlarýn duyulmamýþ bir masal.



Efsaneler sendeki güzelliði kýskansýn.
Duru su perileri gýptayla adýn ansýn.
Sýmsýcak gülüþünle bereket ol ömrüme.
Cümle ana yayýlan doyulmaz hüsnü ansýn.



Saçlarýn dalgalansýn esen rüzgâra inat.
O eþsiz güzelliðin yanan gönlüme imbat.
Salýnarak giderken görenler kuðu sansýn.
Gümüþ renkli bulutlar olsun ruhuna kanat.



Meleklerin nefesi nefesine karýþsýn
Sana benzemek için gül lâleyle yarýþsýn.
Erguvanlar þaþýrsýn leylakta da velvele.
Tek misal sensin güle gönlüme yaraþýrsýn.



Adýný yazsam suya duruldukça durulur
Ölüp ölüp dirilse gönül sana vurulur.
Güzelliðin ser tacý en çok sana yakýþýr.
Sana tutkun yüreðim sabah akþam kavrulur.



Çözülür ellerinde olur ayrýlýk visal.
Misalin özündesin hasýl olan en has hâl.
Yaðmurun berekettir kuruyan dudaðýma.
Ýncelik gizdir sende i mgen ise gül misal.
Ankara,16.04.2010




Sosyal Medyada Paylaşın: