Canýn çýksýn desem ben ölürüm
Gitme dur desem beni sevmezsin
Ne bileyim ne halt edersen et
Gurbet gibi seni özler gezerim
Ýlham gelsin diye beklerken
Gecede vuslata eremez bazen
Çay kývamýnda demli dert ortaklarý da bulunmaz aslýnda
Þimdi ne yapmalýyým derim
Sadece güler geçerim
Yalnýzlýðýn en gri tonlarýný giydim bu sabah
Günüm berbat halim vasat gözlerim de elem deryasý
Ýzin ver gideyim istanbulun en soðuk yeri bana hak
Boðaza doðru serin serin öleyim ne dersin
Kýþýn bir baþka ölüm gelir orda
Leþ gibi kimsesizler mezarlýðýnda
günahlarýnýn bedelini çekersin
Bu aþk ta bur da biter
Dünya seni sen dünyayý hatýrlamazsýn
Biçare sancýlý aþklarý çekmiþ biri olarak
Her þey gibi sende son yolculuðuna uðurlanýrsýn
Geri dönmek istesen de ölüm sensindir artýk
Piþmanlýklar fayda etmez
Sevdalarýn en bulaðýný bulduk
Hayat iþte burda sona erdi
Vakit çoktan bitti
Yaþam birdaha seni istemez
Lakin senin aklýn
Seni öldüren sevdada sen
akýllanmazsýn
Bu aþk insaný ifla etmez
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.