HAYALLERİME GÖLGE DÜŞÜRDUN..!
Anlatamadýðým yaþayamadýðým hayallerime
Ey yar ! bana hayallerimi geri verebilirmisin?
Þimdi tepeden bakýyorum bu soðuk þehre
Binlerce ýþýk altýnda boðaziçi ne kadar masum duruyor
Ýnýyor birer birer yolcular sarýlýyor sevdiklerine
Gözlerim eski bir anýyý arýyor nafile
Sonra çekiyorum ciðerlerime bu hain þehrin kokusunu
Yaþayamadýðým , yaþatamadýðýn her ani kendim yaþýyorum
Eminönünde oturmuþum elimde balýk ekmek
Denizin dalgalarý arasýnda dalýyorum hayallerime
Bir sigara çekiyorum derinden dumaný gözlerimi yaþartýyor
Sonra hey taksi çek camlýcaya diyiyorum
Daralýyor yüreðim gem vurmuþ duygularýma
Akþam güneþi batmak üzere
Sensizliðe meydan okuyarak dalýyorum uzaklara
Sýzlýyan yanýmdýr her bir hayalýn
Saklýyorum kör alev çýðlýklarla gezerken
Sen bilmezsin sensiz yaþanan bu anlarý
Belki bir güvercin kanadýnda gelirim düþlerine
Seyrederim uzaktan seni .!
Sen diye haykýrýrým duymazsýn görmezsin
Tatlý bir tebbessüm býrakýrým cam kenarýna.
Son bir kez bakarým derinden gözlerine
Masumdur duruþun hüzünlüdür .
Bulamadýðýn kiþiliðin altýnda ezilirken sen.!
Üç beþ kuruþa satýlmýþ kimliksizlerle .
Hayallerime gölge düþürdün…!
Gül özcanlý
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.