Kaderimde saklýymýþ yaLnýzlýk Hiç ummadýðým anda buldu beni... Adýný bile anmaya korkenken, Ona nasýl alýþýrým? O gelince kayboldu herkes birer birer, Hep mutluluk rolüyle kendine sahne kurmuþ biri deðil de, Neden ben? Neden, neden hep ben üzüleceðim? Niye hep acýyý ben çekeceðim? . . . Ama seni bana yanlýþ anlatmýþlar “Yalnýzlýk” O kadar iyisin ki onlar gibi canýmý acýtmýyor, Kalbimi kýrmýyorsun Dertsiz, kedersiz, sessiz bir okadar da sakinsin... Artýk üzülmüyorum biliyor musun? Çünkü; sen varsýn yanýmda,
Kocaman YALNIZLIÐIM var...
Tülay GÜNDÜZ
Sosyal Medyada Paylaşın:
adımaşk Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.