çeyiz
oy sevgili oy
giderken arkanda býraktýðým cesedim sogumadý hala
ellerim hala senin sýcaklýðýnda
gözlerim hala seni beklemekli bir mayhoþ dalýyor uzaklara
firari eyledin kendini
hangi sürgünün kaçýncý mevsimindesin
hangi iklimler solduruyor seni
ve hangi gözler bakýyor sana benden uzakta
sana hergün ak güvercinler gönderiyorum
her halini her þemalini bana anlatsýnlar diye
en uzak diyarlara ise kartallar
yüksekten sesleniyorum sana en yüksek perdeden sevgili
bilirsin kartallar yüksekten uçar
serseri bir merminin bulmasýndan korkarýmda
yine de bulamam seni
papatyalarý sol cebime
gülleri sað cebime doldururda öyle sayarým sensizliðin hesabýný
aradaki sýnýrlarý gecip bir olabilmekse aþk
iþte öyle birim sana en mayýnlý hudutlarda
yüreðimde saklý tüm kapýlarýn içerisini senle süsledim ben
gelesin diye gözyaþlarýmla suladým yollarýný
ve öyle kokladým ölümün soðuklugunu
oy sevdalýmþ ellerine kýnasýný yakýpta yasýný öyle tutan ben
bir hoþçakal bile diyemedim zincire vurulmuþ iblisin karanlýðýnda
þimdi tüm sözlerim kýfayetsiz kalýrda ulaþmazsa sana
aðýtlarýmý sakladýðým ceyizimi ulaksýz köylerin gecelerinde
yýldýzlara sor ýhlamurlar açarken.....
selçuk bozdað/2010 þiir çekmecesinden
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.