An/ýssýzlýðýn getirdiði zülümdür Zamana karþý yorulmuþsan Gitmeler de zülümdür Boynu bükük lal/eler gibisindir
Kýþ soðuklarý ve tipi kar Ve buzdan ayaklarýn üþür, Üþümek de yalnýzlýktýr; Ve kederi yazacaktýn Belki bir gün Bir k/ayýn dalýna
Ve sonra Eðreti bir gülüþle Aya gülümseyecektin Sonra maviliðe karýþýp Gökyüzü yolculuðuna çýkacaktýn Yýldýzlarý seyredecektin Sarý buðday ýþýltýlarýndan Ve göðsünü býrakacaktýn Ilgýt bir melteme...
... Ve sessiz bir elvedayý Gözünde saklayarak; Çeyiz sandýðýndaki Gül resimli mendilini sallayacaktý Geride kalana, Belki hiç olmamýþ sevgiliye, Ve Yurtsuzluðuna Kahýrlanarak Son bir kez bakacaktý Ardýnda býraktýklarýna…
Tüm gitmeler dudaklarda kalan Sessiz bir melodidir oysa.
***********************
Öyle þarkýlar var ki Hep içinde sen varsýn Gülümsersin bana,...
Bazýlarý var ki ayrýlýk söyler, Ýþte o zaman Katili olurum sensizliðin.
GÜNBATIMI SUSUÞLARIM-Z.D.YAY /2010
Sosyal Medyada Paylaşın:
DemAN Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.