ıslak mendil

sabahýn ilk ýþýklarýndayým
ama günaydýn diyemiyorum sana

uykusuz bir gecenin sabahý
aynaya bakmaya korktum

sensizliðin ilk gününde
doyamadým aðlamaya

ilk kez bu kadar acý geldi içtiðim su
ne kadar da soðuktu yattýðým yatak

gidiþin dertlerimin sonumuydu baþýmýydý bilemedim

artýk yüreðimin nerde olduðunu biliyorum
arada birde olsa daldýðým uykumdan
acýsýyla uyanýyorum yüreðimin

sensizlik vardý geceden öte kara
zehirden acý gecelerde

bir nefes daha çektim sýgaramdan
buda bitti...

boþ paketler aldý yerini
ýslak mendilimin yanýnda

tablamda ard arda sönmüþ sýgaralar
dayanmasý zormuþ bilemedim

kahreden sensizlik korkusu

odamýn duvarlarýnda çýnlarken isyan çýðlýklarý
nede sessiz duruyor bakýldýðýnda

gidiþin dertlerimin sonumuydu baþýmýydý bilemedim...

Sosyal Medyada Paylaşın: