Bilmiyoruz!
Bilmiyoruz! Sevmeyi bilmiyoruz biz… Sevmeyi,
Sevilmeyi,
Seviþmeyi...
Ya boðuyoruz, nefes aldýrmýyoruz,
Ya çok þýmartýp tepemize çýkartýyoruz…
Bilmiyoruz! Seviþmeyi de bilmiyoruz!
Bakmayýn öyle uydurma gazete haberlerine,
Þöyle utanmadan, minnet etmeden, doyasýya…
Ticareti de bilmiyoruz.
Dövüþmeyi de bilmiyoruz.
Siyaseti desen hiç bilmiyoruz… Lafýný iyi ediyoruz ama
Dayanýþmayý da bilmiyoruz.
Affetmeyi desen hiç bilmiyoruz…
Ne soru sormayý biliyoruz usulünce,
Ne de cevap aramayý öðrenebildik lâyýkýyla.
Hak, hukuk, edep, adapta bilmiyoruz… Onu bunu suçlamayý,
Kendimizi ak kaþýk görmeyi
Ýþimize gelmeyince çamur atmayý
Çalýþmayýp laf üretmeyi
Lak lak lak lak lak
Çalýþana da köstek olmayý
Arkadan konuþmayý
Þak þak þak þak þakþakçýlýðý
Ne de iyi biliyoruz ama…
Bizi insan yapacak þeyleri hiç bilmiyoruz,
Bildiklerimizde yalan yanlýþ kulak dolgusu.
Bilmediðimiz yetmiyormuþ gibi
Bilmediðimizi de bilmiyoruz… Öðrenecek ne çok þey varmýþ!
Aslýnda itiraf etmek zor belki, hakikat bu,
biz sadece iþimize geleni biliyoruz... 23.46 – 2 Aðustos 2010 - Ýstanbul
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.