Artýk gidiyorum, aðýr adýmlarla ve sessiz
Son kez geçiyorum sokaðýndan bu akþam
Uzunca baktým pencerene, fakat hevessiz
Açar mýsýn kapýný yüzüme son kez çalsam
Bu sokaklarda büyüdü içimde doðan aþkým
Gözlerimden emdi süt damlalarýný her gece
Giderken onu da yanýmda götürmek hakkým
Ben büyüttüm ben onu tek baþýma gizlice
Çingene kadýn bizi iyi tanýr, seni de gýyaben
Gül alýrdýk ondan; o da sorardý hep kim için?
O aldýðým gülleri hiç atamadým pencerenden
Ýþte bu yüzden kendimi yiyorum hep için için
Gidiyorum bu þehirden, ama küskün deðilim
Burada hatýralarým var, kaldýrýmlar buna þahit
Ben aslýnda bu metruk þehre düþkün deðilim
Sen yaþadýðýn için burayý sevdim ben her vakit
Son kez göreyim seni, kenara çek de perdeleri
Gül yerine pencerenden bir buse atayým sana
Geri veremezssen de harcanan onca seneleri
Gidiyorum buradan iyi geceler dileyerek sana
Soner Çaðatay 20:00 /24.6.2010