“Anlatsam Yapamazsın Ki..!”

Yeryüzü ne ummanlar görmüþ ve solumuþtu,
Nefes can içinde candý, þehir hissiyatý gün be gün
Caný ýrak eylemiþti Þems ve Mevlânâ, özün közünde
Yananlar bunlardý, nefs, sofrada oruç eylerken
Sessiz odalarda iki umman buluþur ve içini dökerlerdi
Dökülen ten cenderesinin kýrýntýlarý deðil
Belki fikir sancýlarý, belki vecdin koridordaki þahlanýþý
Kuvve-i manevi daraðacýnda bulunamazdý, nefsin sükunetinde
Sohbet-i canandý bu rayiha, ilmik ilmik örülen
Sofra ve yemek, burnun ve boðazýn ziyafeti deðildi
Kerra “fuad mutfaðýnda” kendini hissedemezken
“Kâl” ile meseleye yaklaþmak onlar için abesti
Kapýyý týklayan nefis yemekler ve ziyafetlere karþý
Bir yudum su kafiydi onlar için, yanan ateþ sönsün diye
Zahiren, yananlar içerdeydi közünü belli etmeden
Teselli verilmesi gereken insanlýða bir adet-i sübhani
Tahdis-i nimet dile gelmeliydi sözden öte; ve öyleydi
Konuþan Þems’ti tahdis-i nimet tecellisinde
Bu nimetin mukavemetini ve elbisesinin nerden geldiðini
Tecelli dudaðýný (?) sormuþtu kuruyan telakkiye
Kerra, geriye çekilmiþ vadinin haykýrýþýydý:
“Anlatsam yapamazsýn ki..!”
Bekliyordu daðdaðalý (?) zamaný, bekliyordu içini dökmeyi
Okyanusa içini dökmek nedir bilinmez..!
Damla damla karýþýr ve erirse bir can, tecelli olunur
Bakýþ kostümünde dörtte bir boþluk varsa bir cananda
O elbisenin yamanmasý veya tamiri gerekirdi..
Þemsin tebessümünde bin meyve..! Ne kadar da uzaðýz senden?
Odalar içindedir odalar.. odadaki vakarda vardýr haykýrýþlar
Halitasý rýza yörüngeli olan kaldýrýmda, barikat bulunmazdý

Fasl-ý müþterek.. engin iki ruh ve düþünce muvazenesi
Ýlim bile yolda kaldý marifet merdiveninde
Salkýmlarda gözyaþý var, haþyet var, teslimiyet var
Edep pencerelerinde takva panjurlarý var: Aþk-ý ledünni
Bir tepsi helvadaki marifete, kazanlar dolusu aþk kaþýklarý
Emanetçisi ummanlar olursa kýrýlmazdý zaman ve mesafe
Aþýlýrdý aþýlmasý gerekenler.. kendini aþmýþken

Hayatta bir zahir vardýr bir de bâtýn, beden vardýr bir de ruh
Hayatýn þerhini yapanlara, kitap sunamazsýnýz
Kitabýn cildinde þerh varsa, müellif ummandýr
Katrenin boyunduruðu, baþ kaldýrarak ummaný derk edemez!
Eriyerek sýcaklýðýný hissedersin ancak.. kayboluncaya dek
Belh’te býrakýlan nefs, dünyayý dolaþsa da.
Kendini aþan bir cana, ne yapýyorsun diyemezsin?



Þadýrvanlara medrese kitaplarý da atýlsa, zahiren (?)
Mürekkebin sirkatinde emanet duygusu vardýr
Mürekkebe sorulan kalemin kýskançlýðý, ilmin tevazusu
Þems’in cevabý ise, hakikatin engin libasý ve kainatýn ziyasý
Þadýrvana sorulan niçin böyle renkli akmasý
Þems’in cevabý ise, gören gözlerin cilasý
Kerra’ya sorulan hasedin kaynaðý ve ilimsiz vedia
Þems’in cevabý ise, yakîne ermeyenlere yakýn olunamaz.

Buyurmuþlardý o gün:
“Anlatsam yapamazsýn ki..!”

Gürsel ÇOPUR

Sosyal Medyada Paylaşın: