Ödüm Kopuyor
ÖDÜM KOPUYOR
Rüzgarýn önünde bir yaprak gibi
Uçacaksýn diye ödüm kopuyor
Aþk tan anlamayan kalpsiz birini
Seçeceksin diye ödüm kopuyor
Bir damla yaþýna fedadýr caným
Çýktýnya dünyamdan bom boþ bir yaným
El gibi unutup aþkýmdan benim
Geçeceksin diye ödüm kopuyor
Umudum kalmadý yarýnlarýmdan
Haberin olmuyor duygularýmdan
Yaralý kuþ gibi avuçlarýmdan
Kaçacaksýn diye ödüm kopuyor
Ayrýlýk yüzünden düþtüm kedere
Ýsyaným artýyor þansa kadere
Büyük sýrrýmýzý ortalýk yere
Saçacaksýn diye ödüm kopuyor
Senden ayrýlalý düþmüþüm dara
Ne isyan ne feryat etmiyor para
Elinle kalbime onulmaz yara
Açacaksýn diye ödüm kopuyor
Öylesine zor ki sensiz bu hayat
Çaresiz gönlümde sayýsýz feryat
Bu sonsuz aþkýma üç kuruþ fiyat
Biçeceksin diye ödüm kopuyor
FÝKRÝ PINARLI
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.