Benim Gibiydin Sanki

Deniz gibiydin sanki..
Masmavi gözler, dalgalanalýrdý karþýmda
Yelken açmak isterdim o berrak sularda
Susardým izlerdim sessizliðini
Kimse mi kimsesiz mi olduðumu bilmeden
Bir ada arardým sanki
Sýðýnma isteðim büyürdü yaklaþtýkça sahiline
Martýlar uçuþurdu üzerinde
Bir simiti usulca bölerdik o zaman üçe
Küçük bir dilime bakardý gözlerin
Martýlar açken yiyemezdik tabi..
Deniz gibiydin sanki
Öyle kararlý, öyle güçlü, öyle engin ki..

Þafak gibiydin sanki..
Elim eline dokununca kýpkýrmýzý olurdu yanaklarýn
Kýpýrdardýn güneþ gibi
Daðlarýn arasýndan çýkmaya çalýþýrdý mutluluk
Gizlerdin, saklardýn onu gece gibi
Bir uçurum olur sana bakardým o zaman
Kýskanýrdým o daðlarý
Bilmezdim ki güneþin uzaklýðýný
Karanlýða isyan edip sana ulaþmaya çalýþýrdým
Kaçýrýrdýn ellerini,
Terlerdin
Þafak gibiydin sanki
Öyle huzurlu, öyle heyecanlý, öyle canlý ki..

Güneþ gibiydin sanki..
Kýsacýk sapsarý saçlarýn parlardý
Ellerimi gezdirince üzerinde kýzardýn
ýþýðýnýn ulaþtýðý onca canlýyý düþünürdüm
Seninle hayat bulan, seninle yaþayan..
Dokununca güneþine, aydýnlanýrdým
Gökyüzü olup içime alýrdým o zaman seni
Doðuþunu da severdim batýþýný da
Hep bulutlara kýzardým
Yanýmdayken seni benden alýþlarýna..
Güneþ gibiydin sanki..
Öyle tek, öyle merhametli, öyle sade ki..

Þarap gibiydin sanki..
Dudaklarýnýn tadýný doldururdum kadehime
Tazeliðini
Yýllar geçince daha da güzelleþmesini
Kendime saklardým
Kapatýrdým þiþenin aðzýný
Varlýðýnla canlanýrdým
Ne zaman dokunsa dudaklarým
Heyecanlanýrdým, susardým
Býrakamazdým kendimi doyumsuzluða
Biteceðinden korkardým
Þarap gibiydin sanki
Öyle yenilenen, öyle ayný, öyle mutlu ki..

Gökyüzü gibiydin sanki..
Merdiven dayayýp ulaþmaya çalýþýrdým sana
Ben týrmandýkça daha da uzaklaþýrdýn
Bir çengel takýp ipin ucuna
Kuyruðundan yakalamaya çalýþýrdým seni
Her seferinde yeryüzü baskýn gelirdi
DÜþerdim, dizlerim kanardý
Ellerim çizilirdi
Yine de severdim her þeyimle beni kucaklayýþýný
Hep orada oluþunu, kaçmayýþýný
Nefes aldýkça içime çektiðimi hayal ederdim
Ýþte o zamanlar yaþadýðýmý hissederdim
Gökyüzü gibiydin sanki
Öyle derin, öyle sonsuz, öyle içten ki..

Benim gibiydin sanki..
Seni gördükçe zaman dururdu, mekan dururdu
Sana akmayan bütün nehirler kururdu
Yuvasýný dallarýna yapmayan kuþun mutluluðu bozulurdu
Sana dokunmadan esen rüzgar þaþýrýrdý yolunu
Sana bakmayan gözlerim sanki kör olurdu
Ve bir gün hepsi kayboldu
Müziðin sesi kesildi
Sözler anlamlarýný yitirdi
O gün anladým gittiðini
Ve seni yokluðunda da sevdiðimi
Gittin ve sustum
Her þey deðiþti ama hiçbir þey deðiþmedi
Deniz yine ayný mavi, güneþ yine ayný
Elimde bir kadeh
Ýçinde dudaklarýnýn tadý
Benim gibiydin sanki
Öylesine gerçek, öylesine büyük bir aþktý ki..
Sosyal Medyada Paylaşın: