güne inen örsün çýnlamalarýnda yanan bir yürek baþak tarlalarýnda suskun güneþe kavrulur doðacak yarýnlara suyu çekilmiþ bulutlarým duamý bekler...
sevdanýn çalýmlarýna kývrýlmýþ bir yýlan öðle vakti bakýþlarýnda kuþ sesine ýslýk çalarken aðlar ben gülemem dikenli yollarda serilmiþ hayallerime...
hani oraklarýn el deðmemiþ keskinliði buðday saplarýnda ölüþü temmuz bunalýmlarýna aðýtlar yakýlýrken halaylarýmý unuttum türkülerimde batý yakasý sayýklanýrken...
memkeletimin yeþillikleri kurutulur üç buçuk magandanýn parasýna ne namuslar feda edilir kasýmpaþalý hokkabazýn gülüþlerine dilberler þýkýdým oynar ben ’oy memeleketim’ der aðlarým...
Bahar Tülay Kýran 9 Temmuz 2007
Sosyal Medyada Paylaşın:
baharca57 Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.