ha
KARA BÖCEK
Dün, bir kara böcek gördüm.
Kendi kendime, güldüm.
Pembe güneþ gözlüðü ile bana bakýyordu.
Simli saten elbisesi, ýþýkla dans ediyordu.
Suçlu rujlar taþýyordu, havalý çantasýnda.
Küf çiçekleri vardý, parfüm kokusunda.
Sahte bir gülüþ, dolaþýyordu yüzünde.
Ýðne darbeleri, vardý her sözünde.
Ýçinde kýskanç kurtlar, besliyordu.
Karanlýkta kalan kirli elleri görmüyordu.
Yüreðine park ediyordu, kýrmýzý spor arabasýný.
Uþaklarýna taþýtýyordu dev aynasýný
Ýhanet, sinsice en yakýnýnda dolaþýyordu.
Uzaktakilere, vahþice saldýrýyordu.
Gizlice aðlýyordu, rimel çamurunda.
Asil renkler arýyordu, basit hamurunda.
Boyalý saçlarý zeka ile dans etmiyordu.
Onurlu yýldýzlara, boyu yetmiyordu.
Yalanla örülmüþ yüreðini yavaþça açtým.
Kirlenmemek için, hýzla kaçtým.
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.