Gel...

Gel...
Otur þöyle yanýma,
Baþýmý göðsüne yaslayým,
Nefes alýþlarýnda dinleneyim.
Kokunu çekeyim içime,
Seninle kendime geleyim.
Uzat ellerini,
Avuçlarýnda terlesin ellerim,
Teninde ýsýnayým.
Dinle ürkek bir serçe misali
Yürek atýþlarýmý...
Söyle bana yaþat yada,
Varlýðýna kanayým.
Sökemez olsun þafaklar,
Güneþ doðmasýn,
Sabah olmasýn bu gece...
Sensiz gecen gecelere meydan okurcasýna.
Öyle sar sarmala ki beni,
Bitir özlemlerimi,
Dindir yasadýðým o çaresiz sensizliðimi.
Arzularým koynunda uyusun,
Yansýn tenim,
Yüreðin yüreðime deðsin....
Aþkýn o amansýz deryasýnda
Kök salmýþken ruhlarýmýz,
Bedeninde kaybolayým.
Sana doyamam belki ama,
olsun benliðinde yok olayým.
Öylesine dindirelim hasreti,
Vuslatýn doyumsuzluðuna eriþelim.
Ya da gel...
Otur þöyle yanýma.
Varlýðýna alýþayým önce,
Gözlerinde seyreyleyim derinliklerimi.
Ahh bir bilsen öyle özlemiþtim,
Ve öylesine umarsýzca beklemiþtim ki seni....

Dilek Uzun Nizam


Sosyal Medyada Paylaşın: