Yüreğin Yüreğime Değdi...
ekim67
Yüreğin Yüreğime Değdi...
Yüreðin Yüreðime Deðdi...
Yalnýzlýðýn kuytularýnda,
Týpký boþ bir balýkçý aðý gibi,
Sineye çekilmiþken düþlerim.
Yýllarýn yýprattýðý baþak rengi tenim,
Bir baþka hissettirmekte sýcaklýðý bu gece.
Beynim varlýk-yokluk cekiþmeleriyle iç içe,
Gözlerimde asýlý kalmýþ hayalin
Ve derinliðimi kesfe cýkan gözlerin.
Ellerimden gelip bedenime daðýlan,
Duygularýn esiri olmuþ bu can,
Gel-gitleriyle yaþayan,
Ruhum tarumar, ruhum periþan.
Bu gece,
Hücrelerime hapsettim aþkýn mahremiyetini,
Yemin bozar gibi bozdum suskunluðumu,
Buzullarýný erittim gönlümdeki kutupbaþlarýnýn,
Aþkýn doruklarýna taþýdým seni ve beni
Yer deðiþtirdi özgürlükler,yasaklar çiðnendi bitti.
Kokladým, okþadým, öptüm teninin her yerini.
Ufkun kýzýllýðýnda batan güneþ gibi,
Sende kaybettim benliðimi.
Doyumsuzca yaþadým bende seni,
Ve yaþattým sende beni.
Bu gece bir baska geceydi,
Bu gece
Yüreðin yüreðime deðdi....
Dilek Uzun Nizam
Yüreðimin sesini dile getiren Can dostum, Deðerli kalem, Bestekar, Þair ve Yazar EROL GÜLDÝKEN’e sevgi ve saygýlarýmla...
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.