güneþeydim ýstýrar ki cehennemimin nüfusu arttý bir günah her umut için harcanan bir gün ýþýðýný kullanmak bu hayat sefil güneþe yakaran ellerimin boþ kalmasý kadar acý ben ki - bir ömür bahþedilen - esaretinde kalan bir hayalin þeytanla trampa
bir sýnav daha kaldý ruh bedenden kopuk yolda yollarýn gölgesinde bir umudu unuttum bir sabahý beklerken fersiz bir yýldýzýn peþinde her yýldýzý bir dilek boþalan göz yaþlarýmý avuttum bir beyaz ay ýþýðýnda ve korktum kendimden ürperdim insanlýðýmdan ki elleri belinde bütün polislerin
bu hayat ki Cennet’e kifayetsiz referans
yapraklarýmý döktüm geceyi beklemeden her hazan sabahýnýn ardýndan içimideki ceremeleri çekmeyi erteledim bir sonsuzluk ötesine kendimi býraktým yalanlarýn ortasýna ve bütün gecelerimi neonlu ýþýklarla kirlettim - ki o geceler her þeye gebe - berhudar oldum bir yalana büründüðümde kutsandým gecelerin karanlýðýnda yarým sokak aralarý ve yine kendime aldandým yüzsüz ay ýþýðý seviþmeleri müsvedde solitude
..bir perde arkasý daha kaldý her yolun sonu görünür mü müsavat? bir nefes yeter mi ömrün geçmesine? ki ömür emitasyon infial
müsavat : eþitlik initial : baþlangýç infial : kýzgýnlýk,tepki ýstýrar : zorunluluk solitude : kiþinin sürekli kendisi ile dayanýþma halinde olmasý Sosyal Medyada Paylaşın:
Özkan KÖSE Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.