Fýrçasýyla,renkli boyalarýyla, Silgisiz sayfalarý,uçsuz bucaksýzlýðýyla Demir attý düþlerime hayaller…
Koca ummanlar kadar geniþti, Daðlar kadar yüceydi, Gece kadar gizemli, Ay kadar ferah,güneþ kadar sýcaktý. Hayallere gizlenen, Sessiz çýðlýklarla haykýran düþünceler…
Hayallere karýþtý yokluk düþü, Bülbülün vakitsiz solan güle aðýt yakýþý, Angut un ölen eþe sadakati,yas tutuþu, Hayalle gerçek arasý, Acý verdi kuþ kanadý yüreðime…
Hayaller kurdum,düþler büyüttüm, Daðlarýn eteðine evler yaptým, Gece ayazýndan,rüzgar týnýsýndan, Tan kýzýllýðýna umutlar beledim… Belki… Belki bir gün çýkar gelirsin diye…
tuðbay
Sosyal Medyada Paylaşın:
tuğbay Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.