Firak deminde bülbül, gül efsununu bilmez
Bilmez hülya içinde kýþlar baharý silmez
Öyle bir rüyadýr ki, seher güneþi alaz
Aþka râm gecesinde ömür eder bin niyâz
Gönüldür olur on beþ akýlsa misliyle yaþ
Tezat içinde sihir hatýrlanmaz ki naaþ
Fýtrat özüne yama, bulur o ruh anýnda
Sevmeyecekse eðer kalp nedir sol yanýnda
Sýr içinde sýr saklý kapýlar hep sýmsýký
Ýçindeki âlemse yaratýr nev mantýðý
Nemrut kalpliler bilmez Gülizar mevsimini
Rüzgârý okþar durur ölene dek kimini
O güneþi batmadan doðar yenisi hemen
Kýskanýr tüm gülleri nergis ile yasemen
Dile gelir gökyüzü hikmetiyle seslenir
“Görmemiþtir cihan böylesi aþký
Alazýyla ufkum durmadan yandý
Bu hülyanýn sonu canýn helâký
Bozulmasýn asla kalplerin andý”
Yýldýzýn aktýðý an yahut bir nefeslik can
Öylesine kýsadýr rüyanýn sürdüðü an
Kar sýcaðýnda söner güllerin þuh mevsimi
Ermez düze aþýðýn, hamdan Akl-ý selimi
Kör feleðin cevrine atýlamaz ki çelme
Öncekini aratýr gelen her bir iþkence
Hicranýn daðlarýnda giryân saðanaklarý
Teselliyi bitirip yýkar sýðýnaklarý
Zindanýn kuytusunda damaðýnda aþk tadý
Arafta yankýlanýr sebeb-i yârin adý
Sonsuzluðun gözleri ayrýlýða dikilir
Mahþerin topraðýna Vuslat gülü ekilir
Ey güneþi yaþamak, gölgesi ölüm olan
Ey tüm varlýðý suret, sireti külüm olan
O Cisminden ismime kýyâmet nefeslenir
“Mateminde yer gök, sen aðla þimdi
Külün yazgýsýdýr baþýnda tüten
Yanmaz yaralarý, sen daðla þimdi
Ömrün olmuþ hiçe, gönüllü zaten “
Þükran AY
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.