Beni ‘ben’ yapan her ne ise
Seni ‘ben’ yapamadý bir türlü
Üstadlarýn yazdýðý dizelere beste olamadýk biz…
Kimse hak etmezken
Sadece bana sevdalaþtý yalnýzlýk…
Yasaklý olduðunu bile bile sevdim…
Senin söylediðin aþk lafta,
Benimkisi ise boðazýmda düðüm kaldý…
Kimse sevmezdi seni,
Ne Mecnun ne Ferhat olabilmiþtin…
Ve bir tek ben sevdim seni,
Kimsenin seni sevemediði gibi…
Böyle sevmeye yetecek kalp yoktu onlarda…
Onlar; Aþký Leyla ile sýnýrlandýrýp Þirin ile öldürdüler…
Sonsuzluk kelimesi yalnýzca ‘üç’ heceden ibaretti
Yazýlmýþlarýnýn sonu erken gelirdi…
Oysa benim sevdam öyle olamadý hiç…
Ben,
Çok i mge sarf ettim yazýp silip…
Ezberlerimi yitirdim,
Aþkýn kuralýný kalbime ben yazdým tekrar tekrar…
Herkes severdi beni,
Akan gözyaþlarýmý saðanaklaþtýrmadan dindirirlerdi…
Ufacýk gülüþleriyle,
Sevildiðimi hatýrlatýrlardý bana…
Ama bir tek sen sevmedin beni,
Onlarýn beni sevdiði gibi…
Çok baþlangýçlar yitirdi bu sevda,
Yalnýzca sonlarý anlamlýydý…
Benim düþleriminse hiç kýymeti olmadý…
Geldikleri gibi idiler; çok derine düþmüþlerdi…
Gerçekleþmesi hayallerde imkânlýydý,
Ýnceldiði yerden kopan gözyaþlarý gibiydiler…
Düþtümü gözlerime aþkýn bembeyaz sisi,
Kimseyi göremez olurdum…
Ve kalktýmý göz kapaklarým yerinden,
Gerçeðe yalanlar sýðdýrýrdým…
‘Ben buyum’ dediðimde ‘Yalan’dý yüzümdeki maskenin adý…
mK..