BİZ YAŞIYOR MUYUZ SAHİDEN..?

gerçek mi gecenin karanlýðý..,
biz yaþýyor muyuz sahiden..?
ya bizimle alay ediyor yýldýzlar
ya konuþuyorlar yanýp sönerken
gönüller yýrtýk,ayaklar yalýnayak
basýlan her yer buz gibi bak..!
yürekler çok sýcak ta sanki
betonun soðukluðu daha masum belki...
toprakta solucanlar çoðalmýþ
insan da topraktan yaratýlmýþ ya hani,
meziyetmiþ gibi anlatýlýr güllerdeki dikenler
baþ köþeye oturtulmuþ þimdilerde
sevgiyi buruþturup güzelliði itenler...

kalplere týka basa doldurulmuþ fesatlýk
doluþmuþ güzelim yoncalar arasýna ayrýklar
sevgiler aðlýyor þimdi,gülüyor ayrýlýklar
biz yaþýyor muyuz sahiden..?


yoksa bir rüya mý gördüðüm
kabus kabus üstüne
duygular dize dize kördüðüm
küllün yalan olmalý arada bir güldüðüm
kabulüm deðildir güllerdeki dikenler
neden olmasýn ki yani incitmeyen güzellik
toprak solucansýz,yoncalar ayrýksýz,güller dikensiz
sevgiyi incitmeden büyütmektir özellik
sevgi ürkek,sevgi narin,sevgi hassas a densiz
yetmez mi ruhlardaki çizikler
bir dünya istiyorum hiç bir yerim sýyrýksýz
biz yaþýyor muyuz sahiden..?

çiçeklerden taçlar yapsak rengarenk
aþk bahçelerine neþe dökerek
’kötülük giremez’ yazsak yüreklerimize
neden bilinmez sevginin çocukluðu
hassaslýðý,çýtkýrýldýmý,burukluðu
gönüllerde kavrulsa gölgelerin soðukluðu
bu gidiþle ömür biter, yokuþlar bitmez
yaralý sevgilerle bir dem gülünmez...

mum yana yana erirmiþ
hadi bunu anlarým,
ben se yanmadan erimekteyim
iþte buna aðlarým
biz yaþýyor muyuz sahiden..?









Sosyal Medyada Paylaşın: