MENÃœLER

Anasayfa

Åžiirler

Yazılar

Forum

Nedir?

Kitap

Bi Cümle

Ä°letiÅŸim

KAYBOLAN DUYGULAR
İÇİMDEKİ ÇOCUK

KAYBOLAN DUYGULAR


hey gidi çýplak ayaklý çocukluðum hey...
hay kahrolasý çaðdaþlýk,
hay medeniyet dedikleri
gönüller yama doldu her geçen zaman
süsle uðraþmaktan artýrdýk gedikleri
yürekler periþan,halimiz yaman
hey çocukluðum hey
ne masum büyümüþüm yamalý donla
bize göre yürekti,sevgiydi herþey
mahalle çeþmesinden su taþýrdýk bidonla
taþtan kerpiçten evler iki üç gözdü
içinde alabildiðince duygular yüzdü
kördüðümdü belki imkanlarýmýz
dolaþan yürekleri yürekler çözdü
elektrik yoktu yerine göre
televizyon da yoktu,paparazzi de,
kendi masumluðunda yaþardý töre
acýklý hikaye gibi kaldý mazide...
hey gidi fistan giyen çocukluðumuz
zavallý þimdiki çocuklarýmýz
medeniyet diye diye süründük durduk
sözde ava giderken içten vurulduk
bütün tuzaklarý ellerimizle biz kurduk
yol alalým derken hepten kudurduk
hani nerede benim çelik çomaðým
nerede ’ak akçem sakla samaným’
þimdi pamuk ipliðine baðlý imaným
ben kendimi ararken kimi bulayým...
þimdi hýyarlar bile kibar mý kibar
benim masum bostanlarda hala gözüm var
bugün gösteriþin esiri artýk
cýrcýr böcekleriyle rakseden diyar
komþunun derdine herkes koþardý
kör býçakla kesseler þimdi kim duyar?
ah yalýnayaklý çocukluðum
ellerimle yaptýðým tahta oyuncaklarým
bir paçavra misali kovuldunuz evlerden
bütün hasretimle ben sizi kucaklarým...
bunalým doldurduk medeniyete
bu hizmet kimbilir hangi niyete?
musibetle doldu her yanýmýz
sabredin az kaldý kýyamete,
büyüdükçe büyüdü evlerimiz
kaybolan duygulara nispet yaparcasýna
eþyadan nefes bulamaz gönüllerimiz
yorulduk dünyaya taparcasýna
masa, koltuk,vitrin doldur ha doldur
görmez oldu bizi sevenlerimiz
býrak uzun eþek,birdirbir oynamayý
evde adým atabilirsen ne mutlu sana
tükendi anlam insandan yana
her halt maledilir oldu zamana
iki gönüle yer yok artýk yanyana
hey gidi yalýnayak günlerimiz hey...
binalar yüklendi birbiri üstüne
kimse aldýrmaz oldu gayrý nesline
para pul tükürür efendisine
yavanlaþtý,herþey döndü tersine
hani benim bereketli misafirlerim?
hani saçlarý okþanan çocuklarýmýz?
gayri meþru doldu kucaklarýmýz...
tüketen tüketene dünyalýklarý
iþgal etmiþ riya bütün kafalarý
yerinden fýrlamýþ insanlýk yayý
medeniyet diyerek pisledik güzelim dünyayý...
unutuldu bereket,aðýz tadýmýz
anlamsýz þükrümüz,dualarýmýz
üþüyor vatan,titriyor bayraðýmýz
þehitler yerlerde bitti arýmýz...
ahh çýplak ayaklý çocukluðum
bilemedik demek ki senin kadrini
böyle medeniyet yerin dibine,
barýþalým hadi uzat elini
çaðdaþlýk diyenler çalsýn baþýna
beni bana býrakdüþme peþime
býrak dizim aðrýsýn yer sofrasýnda
katarým duygularý yavan aþýma...
hey gidi rahmetli anam heyy
hey gidi yanýk türkülerimiz
þimdi el oldunuz sanki hepiniz
medeniyet kölesi olmuþ insanlar
vah bizim zavallý çocuklarýmýz
bu mu sahiden çaðdaþlýk dedikleri?
isteyen kabarsýn fiyakasýndan
ancak...iyi dinleyin
UZAK DURUN BENÝM ALTIPASIMDAN...















Sosyal Medyada Paylaşın:



(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.