Al Götür
al götür beni buralardan
al götür mavinin mavi olduðu göklere
al götür yeþilin yeþilce koktuðu diyarlara
yer ayýr sýrtýnda biraz daha
düþlerime
kalmasýnlar öksüz
son bir yolculuk olsun keþifsiz diyarlara
al götür
kaç þehir gömdüm yüreðimin çukurlarýna bilmezsin
dost hasretiyle yanan
kaç beddua var geride
kaç hasretlik
ayrýlýðý
yalnýzlýðý
sürgün yüreðimi de kýyar giderim
avuçlarýmda uzak daðlarýn kokusu var
siyah beyaz resim gibi
bir köþesine iliþtiðim bu kentten
al götür
söyleyin
aðlamasýn dað gelinciði
gitmesin baharlar çocuklarýn düþlerinden
yaprak yaprak dökülmesin umutlarý
alný çatýma dayanmýþ
ruhsatsýz kirli gülüþlerden býktým
bulut gölgeli yüzümü bir aynaya býrakýp
gözlerim yanlýþ zamanlara düþmeden
akþam olmadan
son kuþlar gitmeden
yenik yarýnlarýmý býrakalým geride
can kýrýklarýyla
al götür
kendime dönmüþüm son zamanlarda
kaldýrýmlarda bastýðým
kendi ayak izlerimmiþ
merhem bulamýyorum yaralarýma
susuyorum geceler boyu
þiire gebe sözcüklerimle
yýðýlmadan ömrüm paslý raylara
þehirler arasýnda
al götür
kaldýrýmlar taþýmaz düþen suretimi gayrý
yosun yüzlü hüzünler gömerim
sýnýrý olmayan gecelere
varsýn sussun þiirim
kanasýn özlemler gecelerin ortasýnda
düþlerimi demlerim gittiðim yerde
al götür
baþý boþ düþünceleri geride býrakalým
yosmalar adýmý sormasýn
düþlerin tenhasýnda
düþ kalemim ellerimden artýk
boþluklara tutunmayalým ümitsizce
ölü canlar dirilsin esintilerinde
al götür
04.07.2007
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.