ŞAİRLİK

Þairlik kazanýlan, bir mevki deðil.
YUNUS misali, bir gönül ister.
Kalemi alýpta, yazmakla deðil.
MEVLANA misal, bir veli ister.



Mýsradan, oluþan, resimdir þiir.
Tuvale dokunan, fýrçadýr þair.
Aþka güzelliðe ne varsa, dair,
Ýpek dokuyan, bir tezgah ister.



Kimi zaman celadet, bazanda rikkat.
Mýsralar dizerken, ederler dikkat.
Yalana yer olmaz, sözler hakikat.
Hakikata vakýf, bir dimað ister.



Bazan hayal kurar, arþýn üstünde.
Bazanda hatiptir, o bir kürsüde.
Þaire kimseler, gülüp geçmezde.
Yerden yere vuran, keçeci ister.



Bazen sakinleþir, denizler gibi.
Bazende hisseder kendini deli.
Þiire döker, üzüntü ve sevinçlerini.
Zulmü alkýþlamaz, ve boðmak ister.



Sanmayýn þairim, nede bir edip.
Kendi halince yaþayan bir garip.
Gönlümüzden kopan, iki laf edip.
Öldüðünde hayýrla, anilmak ister.
MEHMET DEMÝREL
Sosyal Medyada Paylaşın: