S E N İ N L E

Ruhlarýmýz çalkanýr, hep uzaktan uzaða;
Ben de bilmem ki nasýl biliþiriz seninle!?
Nefsin sýrat yolunda, kapýlmadan tuzaða;
Yalan deðil ki, asýl; buluþuruz seninle.

Gerçeðin kör þavkýna, bu aydýnlýk bir sezgi;
Rastlantýdan ziyade, bizi gözeten yazgý;
Dizmiþ Yüce Yaradan, sözün sözüme ezgi;
Hüzzamda fýsýl fýsýl, meleþiriz seninle.

Resmedersin ses verip, her hâlinin rengini;
Parlayan göz beneðin, çalar gönül çengini:
Der ki; “Sevgi ve aþkta, bulduk dendi dengini.”
Bu meyanda bir fasýl, gülüþürüz seninle.

Aþk, kalbi bir bilmece; hisli düþler duraðý.
Meraký körükleyen, umudun has çýraðý.
Gönle düþen hayâli, dayancýmýn direði.
Düþlerdir bize visal, hâlleþiriz seninle.

Dalga dalgayý keser, köpürerek yorulur;
Sanma, dibi sütliman, okyanuslar durulur!
Erdemoðlu yürekten, dâim sana kurulur;
Ömre bedel velhâsýl, üleþiriz seninle.

27.08.2007 11:52
20.09.2007 23:25

Salih ERDEM / AYDIN

Sosyal Medyada Paylaşın: