Veda Gecesi

VEDA GECESÝ

Gözlerinden yaþlar süzülüyordu
Belliki yüreðin sýzýlýyordu
Benim de gözümden yaþ akýyordu
Ben de aðlýyordum veda gecesi

Ellerin elimden ayrýldý bir an
Hasret acýsýydý ruhumu saran
Yaðmurdu rüzgarla yüzüne vuran
Sen de aðlýyordun veda gecesi

Masada kadehler yarým kalmýþtý
Hüznümüz den güller bile solmuþtu
Sildikçe gözlerin yine dolmuþtu
Neden aðlýyordun veda gecesi

Cama vuruyordu yaðmur tanesi
Kalmamýþtý aþkýmýzýn manasý
Delinmez mi ayrýlanýn sinesi
Kalbim kanýyordu veda gecesi

Yýldýzlar gizlenmiþti karanlýða
Matem tutuyordu þu dargýnlýða
Hýrsýn mý sebepti bu hýrçýnlýða
Beni kahretmiþtin veda gecesi

Kederim büyüktü daðlarcasýna
Bulutlar kýzgýn dý aðlarcasýna
Þimþekler yolunu baðlarcasýna
Gökler aðlýyordu veda gecesi

Derken karanlýk ta kayboldun gözden
Caymýþtýn böylece verdiðin sözden
Artýk eser yoktu anýdan izden
Yaðmur yaðýyordu veda gecesi

Þimþekler çakarken göklerden yere
Sende gidiyordun uzak ellere
Okþayýp saçýmý hemde son kere
VEDA ediyordun VEDA gecesi

FÝKRÝ PINARLI 1994
Sosyal Medyada Paylaşın: