Boşa çocuk olduk

yenik düþtüðümüz zaman denen gizem
aldý çocukluðumuzu elimizden
aldý çocukluðumuzun renklerini
maviler
yeþiller
sarýlar
beyazlar
kýrmýzýlar
pembeler
bitti aniden
kalmadý elimizde
siyah ve beyazýn küçük dünyasýnda grileþtik nedense
unutulan çok renkler kaldý geride
kocaman çocuklar olduk þimdi
elimizde türlü teknolojik oyuncaklar
ne aðaç parçalarýndan oyuncaklar
ne de gazoz kapaklarýný getirebildik yanýmýzda

hangi sevdanýn yükü kaldý ki omuzumuzda
hangi dost sohbetini sakladýk avucumuzda
hani nerde kanayan yaralarýmýz
kazanýlan bir oyunun sevincini nerede unuttuk
kalabalýk konaklarýn sakinleri nerede þimdi
ya o tatlý telaþlar hangi örtüye gizlendi
kocaman çocuklar olduk þimdi
koca koca þehirlere gittik
sýnýrlar aþtýk
kabuk baðladý çocukluðumuzun koþturmalarý
anladýk
aynadada baktýðýmýz biz olmamýþýz hiç
yýllarýn tanýklýðý akmýþ üstümüze hep
sýrýtmýþ yabancýlýðýmýz

þehirlerden geçtik gece gündüz
þehirlere gittik kocaman þehirlere
büyümeyen yüreklerimizle
bir kez olsun gelinen þehre dönemedik
þehirler geçti içimizden ama
biz bir þehir olamadýk
garlarýmýz istasyonlarýmýz
hep yapým aþamasýnda olduðundan
sokaklarý dar
sokaklarý çýkmaz
sokaklarý üstümüze yýkýlan
üstü açýk þehirlere vardýk yalnýzlýðýmýzla
üst üste yýðýlmýþ yük istifleri gibi konduk
ne vakit konduksa dere boylarýna
yolsuzduk
susuzduk
sele döndü düþlerimiz
kocaman çocuklar olduk þimdi
sevgiyi yüreðinden vurup
kaldýrýmlara yosma diye koyduk

düþlerimizi ektiðimiz çocukluðumuzu
tüm renkler ve þekerlemelerle birlikte
ýssýz bir istasyonda
bekleme salonuna býrakýp
terkettik
bir demiryolunun iki parelel rayýna kurduk geleceði
bir tarafýnda beklentilerin ve düþlerin
bir tarafýnda renklerden uzak kendin
kah dalýp gözlerine
kah kalýp gözlerinde
omuz omuza gittik
bir sonraki makasta terkedinceye kadar
tuttuk elinden
hoyratça terkettik sonra
yüreðimizde yeni bir þehrin özlemi ve sevdasýyla
yüzümüze dünyanýn en asi rengini takýnýp
kocaman çocuklar olduk þimdi
renksiz kaldýk
þekersiz kaldýk
oyuncaksýz kaldýk
sevgisiz kaldýk
yabancý kaldýk
þehirsiz kaldýk
yolsuz yolaksýz kaldýk
yalnýz kaldýk
kocaman çocuklar olduk þimdi
boþuboþuna

01.10.2007

Sosyal Medyada Paylaşın: