Çiçekler açmýþ ben doðduðumda yanaklarýnda Pembelikler dolaþmýþ sevinçten, Gözlerin ýþýldamýþ Babama bir zafer kazanmýþ edasýyla bakmýþsýn Sonra beni göðsüne basmýþ Ben aðlayýnca Sen de aðlamýþsýn. Sütünü verdin bana duygularýn gibi ak Baþýmý okþayan ellerin sevgin gibiydi Sýcak ve yumuþak, Hep elimden tutardýn, Düþmesin incinmesin isterdin, Ona gelecek kötülükler hep bana gelsin der, Bilirim Ölüm bile gelse beni öldürtmezdin. Önce benim karným doyardý Önce ben suyumu içerdim Göðsünde dünyam farklýlaþýr Kendimden geçerdim. Uykum kaçtý mý Ýnadýna uykunu bölerdim Sevgini, bir anlaþýlmaz sabrýný emerdim göðsünden Ninni söylemezsen uyumazdým, uyutmazdým Doðmadan önce tanýdýðým melek sesleri gibiydi sesin Güven vericiydi Öperken alnýmda hissettiðim nefesin. Ýlk seni çaðýrmýþtým Büyük bir heyecanla “Anne” demiþtim O an yüzünü seyretmiþ Mutluluðunu görmüþtüm. Sonra konuþmalarým baþlamýþtý yarým yamalak Aðzýmý her açýþta seni çaðýrmýþ, Senden yardým istemiþtim. Hep beni taþýmýþtýn Önce karnýnda, sonra göðsünde Büyüdüðümde sýrtýna almýþ, Dertlerimi hep sen taþýmýþ, Hamalým olmuþtun. Okul vakti geldi Okula gidecekmiþsin gibi heyecanlanmýþtýn. Ýlk önlüðümü dikip Yakýþmýþ mý diye kaç defa incelemiþ Sonunda “Evet, oldu! ” demiþtin. Öðretmenimle tanýþtýrmýþ Senden baþka birini Sevmeyi öðretmiþtin. Ben büyüdükçe Senin sýkýntýlarýn da büyüdü Benim için korktun, benim için endiþelendin Hep en iyi olayým isterdin “Oku” dedin, Allah’ýn ilk emri Çalýþ derdin, baþar derdin Karþýlýk beklemezdin… Beni affet annem, Gitmene engel olamadým Oysa Hep korudun beni Bak öldürtmedin. Dilerim bütün kýzlar Sen gibi bir anne olur bebeklerine Allah’ý, vataný, insaný sevmeyi öðretir Nur yaðar yaþarken de O güzelim ellerine Hiç leke gelmez Sevgilerine.
Turgut Uzdu
(c) Bu þiirin her türlü telif hakký þairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir. Sosyal Medyada Paylaşın:
Turgut GÜLER UZDU Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.