DİPLOMAMDAN UTANIYORUM
Pembe hayaller kurmuþtuk bir zaman,
Neler yoktu ki hayallerimizde.
Beyaz panjurlu evler,
Önünde bir araba,
Elimizde ikiþer anahtar,
Bizi mutluluða götürecekti güya
Geçen haftalar, aylar, yýllar…
Gerçek yaþamdý bu
Hayalle düþle olmuyor ki.
Hep bizim üzerimizde dönüyordu dolaplar.
Bize zorla yutturulmak isteniyordu,
Ellere acý gelen þuruplar, haplar…
Ekmeðimiz dilim dilim çalýnýp,
Tutturulmaya çalýþýlýyordu bütçedeki hesaplar…
Yolsuzlukla, rüþvetle halký soyanlar
Suratsýzca gülüp alay ederken bizle,
Hakkýmýzý istesek diyorlar ki vakit çok erken.
Hoyratça alay ettiler umut güneþi batarken.
Üzerimize çöktü koyu bir sis,
Ekmek aþ diyenleri,
Ýnsafsýzca copladý polis…
Ýzledikçe televizyonu,
Okudukça gazeteyi,
Yere yazýp öfkeyle,
Zýpladým diplomamýn üzerinde.
Bunca yýl sizin için uðraþtým, dedim.
Diplomam kýzmadý bana
Suç bende deðil, suç sende dedi.
Senin adamlýðýn seçimden seçimeyse.
Birde beni eline alýp da rezil etme herkese…
Ýþte yine önüne geldi sandýk,
Senin sýzlanmalarýndan usandýk,
Ne yaparsan kendi elinle yapacaksýn,
Bu sefer doðruyla yanlþý ayýr…
Kendilerine çýkardýklarý anayasaya da,
Yolsuzluklara, ülkenin soyulmasýna da deki;
Binlerce kez HAYIR;HAYIR;HAYIR….
_______MEHMET ASLAN________
-----------Sarayköy,24.07.2010 ----------
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.