bir çýnarken umutlarýmýz bir sarmaþýk gibi yanlýþ dallara tutundu ellerimiz, büyüdük.
dere kenarlarýnda çamurdan dedem evleri yaptýk. bin hayalle süsledik, tek göz odalarýný yýkýldýlar en küçük dokunuþlarla yüreklerimiz gibi...
umarsýzlýk dem tuttu sayrýlý düþlerimizde gölgesinde büyüdük güneþin. kendimiz olamadan hepimiz olamadan, ya sen ya ben ya ötekiler olduk...
yabanýl eller yokladý sevgiyi ve kardeþliði yabanýl eller öteledi düþlerimizi..
zaman kör bir testere gibi acýtarak biçti dallarýmýzý..
büyüklerimizin resmini asarken duvara farkýnda olamadýk, onlardan evvel göçtüðümüzün. bu diyarlardan dostluklardan insan olmaktan onlardan önce gittiðimizin.. farkýnda olamadýk.
bir çýnarken umutlarýmýz bir sarmaþýk gibi yanlýþ dallara tutundu ellerimiz. büyüdük.
23/07/2010 kiraz
Sosyal Medyada Paylaşın:
n.kaygısız Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.