Es/se

/senin okuduðun þiirlerde büyüyor gözlerim/

-I-

bir ýslýk ürperir (s)aðýr mavinin düþtüðü denizde
aklým dudaðýnýn kýyýsýndan geçen bir gemi

palazlanýr etimde yeni bir intihar
dökülür kirpiðimden resiflenen mercan

buzullara kaçýrdýðýn aþk;
yakar içimden geçen bütün korkak kelimeleri

diz(e)lerimin kýrlangýç katili olur
ironik bir ihtimal

-II-

kalýn harfler doðar
öznemi düþürdüðüm sesine

yolsuz bir ikona dönüþür kalbim
kaybolur her gece ikiye böldüðüm o kumral ten

gümüþ bir yaðmuru sayýklar
topraðýn þýmarýk kokusunda açan nergis

çok mu (t)uzak bana
kokunu aradýðým o gölgesiz çiçek

-III-

parmaklarýndan kopsun eski bir köhne sözcük
cýlýz bir sâlâ öldürsün kuþkularýný

büyüsün avuç arasýndan taþan gülüþün
Beethoven’nýn sonatýnda can alsýn gözlerin

seni çizsin örümcekler aðlarýna
seviþsin bütün þiirler okuduðun dizelerde

yüreðindeki sýzý uykusuz bir þehir olsun
kýyafetsiz kalsýn öptüðün her nefes müebbetimde

../

/es; çýldýrasýya!!! çýldýrtana kadar ütopik deliliðime/

o.þafak
y i r m i n i s a n i k i b i n o n / Denizli



Sosyal Medyada Paylaşın: