ben birdaha gelemem sana, kaldýrýmlar taþýmaz artýk beni geçtiðim yerlerde yanmaz sokak lambalarý kimse yok, gecenin bu yanýnda koþup gelsin, tutsun fenerleri yoluma aydýnlatsýn sana dair ne varsa hayellerimde.
yok ben birdaha gelemem sana
hiçe sayýlmýþ onca yaþanmýþlýðýmýzý kim geri verirki bana hani sýkýþýnca koþup gelebildiðim aðlamayý içimizde sýr gibi tutuþumuz ve þahit tutuðumuz çocukluðumuzun ardýndaki gençlik yýllarýmýz,
biz deðilmiydik aðaçlara kazýdýklarýmýzý sonsuza dek içimizden sevmeliyiz diyen biz deðilmiydik kavgalarda eskittiðimiz nasýrlý ellerimizi her þeye raðmen esirgemeyen
þimdi yollarda kabul etmiyor seni, götürmüyor artýk bindiðin arabalar. yada vapurlarda attýðýn kýrýntýlarýyemiyorsa martýlar hala korkuyorsak aðlamaktan utançlarýmýza
ben birdaha gelemem sana bakamam gözlerine sarýlamam...
Sosyal Medyada Paylaşın:
muratdevrim Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.