EMEKLİ
Yýllar nasýl geçmiþ hiç anlamadým,
Dediler: Yaþlandýn, emekli ol sen!
Aynalar söyledi, ben dinlemedim,
Dediler: Yaþlandýn, emekli ol sen!
On sekiz yaþýnda iþe baþladým,
Bazen azarlandým; bazen haþladým,
Amir bana kýzdý; ben de taþladým,
Dediler: Yaþlandýn, emekli ol sen!
Daha dün gencecik bir fidan idim,
Hamarattým, dürüst, çalýþkan idim,
Ýþler yýðýlmazdý; pek yaman idim,
Dediler: Yaþlandýn, emekli ol sen!
Elliye varmadan büküldü belim,
Patronu görünce dolaþtý dilim,
Gözlerim görmüyor, tutmuyor elim,
Dediler: Yaþlandýn, emekli ol sen!
Hiç diþim kalmadý; tek tek döküldü,
Birkaç köprü vardý; hepsi söküldü,
Borcun öde diyen yola döküldü,
Dediler: Yaþlandýn, emekli ol sen!
Emekliler her gün daha periþan,
Gençken biraz vardý; kalmadý ki þan,
Emekli olunca verdiler niþan,
Dediler: Yaþlandýn, emekli ol sen!
Üç beþ kuruþ aldýk, ikramiyeymiþ,
‘Yetmiyor!’ diyince dedi: ‘Niyeymiþ?’
Meðer mezar yeri alsak diyeymiþ,
Dediler: Yaþlandýn, emekli ol sen!
Harika’m bak geçmiþ yaþýmýz bizim,
Devir döndü, bitti iþimiz bizim,
Gözümüzden aktý yaþýmýz bizim,
Dediler: Yaþlandýn, emekli ol sen!
HARÝKA UFUK
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.