Ne varsa senden kalan, hiç çıkmıyor aklımdan!

Artýk bir kere elveda demiþtim
Ýçim titreyerek
Melalim gözyaþý dökerek
sessizliðin kadrine iltica ederek
Çaresizdim, hüzün içinde nihayete erdirmiþtim




Söz verviþtim
yüreðimin sesini ötelemiþtim
ve sessizce boyun bükmüþtüm
Ey hak diyerek, sinemin derinliðine çekilmiþtim




Sanki bir akar su gibiydim
Fevkalade kederliydim
Çaresizdim
Ne yapabilirdim
Baki kalmasý için çekilmiþtim




Ne kadar dertlensem
Ve hata kimseye bir söz etmeden gizlesem
Onunla gömülüp serinlesem
Ýnlesem, kelamý edebiyle serdetsem
Çektiðim ahlarla yetinip sürura eriþsem




Efkarýn her halinde yüreðimi demlesem
Ve fakat hiç þikayet etmeden nefeslenmeyi becersem
Ve ne varsa geriye kalan bir bir þehretsem
Ruhumu þad edip kanaatle nihaye erdirsem




Elvedalar ne kadar zor
Sanki yüreðin bakirliðinde en þiddetli bir kor
Ne ah çektirenin kim olduðunu sor
Ve ne de yaþanmýþlýk içinde ki hikmete ram ol
Çünkü hakikaten fevkala zor






Mustafa CÝLASUN
Sosyal Medyada Paylaşın: