Ne söylesem, boyunumu büküp sabretsem!

Hiçbir zaman þikayet etmesem
Ne gönlümü eðlendirsem ve ne de hevslerime yenilsem
Umutla hayýr dilesem, bahtým için kanat edip serinlesem
Ne yaptýðýmý bilsem, aklý selim olarak idrakimle ikamet etsem
Vicdanýmýn uysallýðýnda aþk için niyaz edip,hakikate eriþsem ve hayata elveda desem






Ne baharlar geldi geçti, zemheri sanki içimdeydi
Ne bir þevk kalbim için kifayet etti, ne hicran aklým için izana yetiþti
ne iþittiysem, hangi nazar için bir elveda dediysem, suskun köþeler neler söyledi
suya hasret çeþmeler, yapraðýný býrakmýþ þimdi tüm dallar dilendi
Ah sinemi daðlayan akþamlar, yüreðimi yakan anýlar ve yaþadýðým yalnýllýklar yetti






Bilmem ki niye bu kadar bizarým
Sanki yorgunluk namýna artýk son duraðým, sessizce bahtým için aðlarým
Ne kadar çile varsa, keder her an yanýmda, kaldým suskun çýðlýklarýn ahýnda hazaným
Ne yazsam, aþkýn manasýnda kaybolsam,gönüller baharýnda süruru yudumlayýp aðlasam
Kalbi inþirah için yalvarsam, gönül kapýmýn açýlmasý için sabahlara kadar yansam






Hürriyete hasret bir kuþun çýrpýnýþlarý var ya
Susuz çöllerle serap halin senasýnda haþyetle yaþanýr ve umut þahlanýr ya
çýðlýðýn her hali ruhun ikliminde ve sahranýn bitap eþkalinde yüreði daðlar ya
Göz yaþarýr, dil kurur, kalpte kalmaz artýk bir sürur, umut her an kalbi korur yar var ya
Sabrýn lehçesi, kanatýn þehredilmeye muhtaç payesi, kalp için vuslatý aþkla aralar ya






Vazgeçiren her nevarsa ve hatta her nefes bir kahýrsa
Umut ruhunda filizlenmeyi asla beceremiyor ve aklýn bir karýþ havada yol alýyorsa
Nafile yere hülyalarla avunma, idrakin kalbin için bir esin vermiyorsa, her an korku yaþa
Sevginin bahþedilmiþliði yüreðinin kuytu köþesinde bir mahkumsa, bihakkýn hayýflanma
Aþk; nuruyla muhtedir olan bir þevktir, ancak kul ikliminde takva ile gerçekleþecektir






Mustafa CÝLASUN
Sosyal Medyada Paylaşın: