Aşk-ı Münevver

Gece aheste çeker sabah na mümkün
Bahara dem yakýþmaz sevgili.
Fer-i buse,
Katre-ül gülizarýn çehreme düþsün;
Hüsran, berduþun mey-i badesi.


Her ne icap ile sözün lâl olsa
Gülnihal bülbülün dost-u kadim.
Neyleyim
Bir gülü koklamayýnca;
Elime sûr dikeni, rengi matemim.


Lahz’a yüzün sürüldükçe yar diye
Hatrýn girdabýna meal sevin.
Ne bu sine gönül açar nazenin;
Ne rýhlete varýr sitem-i nevin...


Sona ermedikte kadri bilinmez ömre
Kim örmüþ fecr-i aþký hüzn ile?
Sevgili,
Gel kadehte bulsun gül dikeni,
Deðsin þavký neþenin, gülsüz dikene…




ezgi ç.
23.07.2010


Münevver : Aydýnlatýlmýþ
Gülizar : Gül yanaklý
Gülnihal: Gül fidaný, gül aðacý
Sine : Göðüs
Nazenin : Nazlý
Rýhlet : Dünya’dan göç etme
Nevin : Yeni
Fecir: Tan vakti, doðuþ
Þavk : Iþýk



Sosyal Medyada Paylaşın: