İZMİR

Her dem Karþýyaka’da
Ruhuma bir ab-ý hayat sunulur
Lalezarým solgundur biraz
Ama hep dirilmeye muktedirdir.
Elemim sarsada bazen benliðimi
Ýzmir’in o güzel yüzü
Temizler Dünya’yý kirden pastan
Sefihlik göçer gider.
Hicranýmýn matemi biter artýk
Gelsin bu þehirde ikbal günlerim
En güzide naðmelerden devþirilmiþ
Vapur seslerinin ahengiyle
Beyaz sayfalarda dirilmiþ
Ýzmir kokan deniziyle.
Kurduðum her hayal Ýzmir’in izlerini taþýr
Koþulur bu gerceðin peþinden
Ýstemem vuslat-ý hüsraný
Keyfiyyet sýrrýyla kaim
Yaþansýn isterim her daim
Gönül ikliminden mülhem
Her lahza Ýzmir’de uzun bereketli bir ömür...
Adým adým
Hülyalarýmýn gölgesi sen
Dilde gamsýn,neþesin hanidir bilirmisin ey Izmir!
Sevdalara koþtuðum demlerin adýsýn artýk
Ýstemem geçmesin ömrüm senden uzakta
Ýstemem yalnýzlýðýmý Ýzmir’im sensiz..
Þiir dilim Istanbul olsada
Gönül Izmir’e sevdalýdýr
Olsun bu þiirim bir hatýra
Ýzmir’e ithaf maksadýyla....

Timur ÞAHÝN

Sosyal Medyada Paylaşın: