bakmayýn yeþil yeþil göz süzdüðüne denizin
ve bu sýcakta ýlýk esen imbata n’olur...
artýk yorgun ruhlar asmayýn!
bakmayýn...
gece yarýsýna kadar mecbur þu otobüsler
bu feribot mecbur aðzýna dek.../ karþýyaka-göztepe;
taþý babam taþý/ babadan-atadan kalma
yüzlerce huy/ ve binlerce karakter
sýcak boyoz/ katý yumurta piþmeye mecbur
mecbur.../ çocuðun ihtiyacý var/ onlar;
dama benzer evlerinde
inanýr mýsýnýz?../ tam on kiþiler.
þu karþýki daðlar mecbur tarihi sinesinde tutmaya
yutmaya mecbur bu deniz/ fýsýldanan onca sýrrý
kendine kýyýsý olan balýkçý lokantalarýnda...
kirli elleri mahkum/ balýk tutacak.../ zira
evde çoluk çocuk zeytin-ekmek bekler;
niye mi?
ona bir kere "sen balýkçý olacaksýn" demiþ bir yol
çok bilmiþ kader.
bakmayýn/ bir sevda var yüreðimde
aðýr mý aðýr.../ þehrime utancým büyük de
bu þehir çaresine felaket saðýr/ bekledi...
hem hâlâ yok bekler... / bitmedi ki içinde ümit
yâr çýkýp da gelecek;
kocaman gövdesinin içinde birikmiþ tonla keder.
yani.../ mecbur bu þehir gýk demeden taþýmaya
olmasa/ vallahi ha çöktü ha çöker!
bakmayýn/ þu modasý geçmez þarkýlar
bu parlaklýðý üzer
güze boyar yaz gecelerinin yüzünü o gam güfteler
hem bu þehrin masum ýþýklarýndan utanýr
benim gibi günahkarlarýn gözlerindeki fer/ ve
an gelir ki bir balýðýn ferli sýrtýndan kayýverir
yüzyýllar boyunca demlenmiþ bütün kederler
bakmayýn...
n’olur siz bu þehrin kusuruna bakmayýn
o/ tarihten silinmek için epeydir
bir kadýnýn baðrýndan kopacak þu zayýf çýðlýðý bekler.
JD
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.