hani bazen ilham doğar ya işte öyle birşey tersetki
hani bazen ilham doğar ya işte öyle birşey
I
Seni beklemekten gözlerimde kuruntu oluþtu Öyle dargýndý ki bu gözler, hasreti gam ile keder Belki de saðýr kelimelerim, üzgün ve mahcuptu Kendimi yârimin kollarýna býraksam, yâr neder
Gözlerinden gözyaþý olup akmayý dilerdim hep Çocuklar gibi elinden tutup salýnmak isterdim Yanaklarýndan akmalý, ellerinle silinmeliydim Parmaklarýnda gözyaþý gibi süzülmeliydim hep
II
Korka korka ýþýk saçan mum ve çehren Yüzün gölge ile þekil alýyor, sen ve ben Gölgem gölgende bir çift oluyor yâren Ayný heyula dünyalarý gibi, sen ve ben
Kalp þekli alan gölgelerimiz ve bir mahzen Birbirimize parmaklýklar olduk, sen ve ben Hayalimizle döndük, pervane ve semazen Doyasýya seviþmiþtik ten tene sen ve ben
Sosyal Medyada Paylaşın:
tersetki Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.