Askerlik Destanı

Askerlik Destaný

Tüfek çattýk Kütahya’nýn düzüne,
Hasret kaldýk ana- baba yüzüne.
Bayram sabahýnda arafe gününde,
Bir gün olsun beni andýn mý ana?

Sabah olur bir ýzdýrap bastýrýr.
Gürültü, þamata herkes baðýrýr.
Ýnsanlar robotlaþmýþ makinedýr,
Bir gün olsun beni hatýrla baba.

Günler asýrdýr, saatler sene.
Bir gün daha geçti þafaktan böyle.
Siz kahkaha atýn o kahbe yerde.
Saçýmýn akýný gördün mü ana.

Gece soðuktur dýþarda yatýlmaz.
Kar, tipi, bora, soðuktur geçilmez.
Bu gece üç-beþ var o hiç çekilmez.
Elin silahda hiç dondu mu baba?

Bugün nöbetçiyim kollukda bende
Sabah mýntýkalar kirliyse yerde;
Boku yedi demek o gün Veli’de.
Sen hiç böyle pak yer gördün mü ana?

Tabur iþtima var filama yanda,
Selam duruyorlar hep ayný anda,
Tören geçiþi var biraz sonra da,
Sen hiç törende yürüdün mü baba?

Tabur komutaný yine laf dedi.
Acemi er hepsi yerde süründü.
Bölük komutaný bize göründü.
“Bunlar yürüyecek”! Dedi be ana.

Kattýk önümüze acemi eri,
Kimin ayak uymaz, kimin kollarý,
Seçe seçe çýkardýk salaklarý.
Sen istikamet ne bilin mi baba?

Onbeþ yirmi defa yürüttük böyle.
Yorgunluktan bitkin düþtüler þöyle.
Üç-beþ tanesin gönderdik revire.
Sen hiç üstü çamur gördün mü ana?

Yürümedin dedik sürdük bayýra,
Buradan sürünerek geçin karþýya.
Baþ takip yap flama arasýnda.
Sen hiç böyle acý gördün mü baba?

Yanaþýk düzen yaptýrdým mangama,
Yapamayanlarý sürdüm çamura,
Sürünerek öðrendi tüfek atmayý.
Sen hiç böyle eðitim gördün mü ana?

Bugün kar yaðýyor ýslanýyoruz.
Eðitim var alandan kaçamýyoruz.
Tüfek asý dahi yapamýyoruz.
Karda eðitim hiç yaptýn mý baba?

Öðle olur yemek için çýkarýz.
Çýkan yemekleri hep paylaþýrýz.
Tanrýmýza… diye dua yaparýz.
Sen böyle hiç dua yaptýn mý ana?

Acemiler kapýþ kapýþ kapýþýr.
Yarýsý aç kalýr yarý toklaþýr.
Tabak yarýmken ayaða kalkýlýr.
Sen böyle hiç yemek yedin mi baba?

Cephe eðitim alaný alýnýr.
Acemi erler sýraya sokulur.
Jandarma , cumhuriyet marþ okunur.
Sen hiç böyle marþ okudun mu ana?

Baðýrmaktan bazýsýnýn sesi kýsýlýr.
Yaprak sallanmadý diye hala kýzýlýr.
Sürünme ördek yürüyüþü yaptýrýlýr.
Sen hiç gaz yürüyüþü yürüdün mü baba?

Birde öðle iþtimasý alýnýr.
Alýndýktan sonra eðitim baþlar.
Tekme, tokat, yumruk yine atýlýr.
Sen hiç böyle eðitim gördün mü ana?

Vatan görevi diyorlar adýna.
Vatana düþman ediyorlar burda.
Her þey deðersiz metadýr burada.
Sen deðerlerini buldun mu baba?

Akþam olur yat düdüðü çalýnýr.
Iþýk söndürülüp sayý alýnýr.
Alýndýktan sonra tekrar kalkýlýr.
Sen yatýp da geri kalktýn mý ana

Bir günü bir yýldýr bu askerliðin.
Bitmeyen acýlar dolu yüreðim.
Anadan babadan ayrý haldeyim.
Sende bana destan yazan mý baba?

Buðün 11 Mart þafaksa çok uzak
Daha kaç iþtima , kaç nöbet heyhat.
Bu gece, bu gecede sen rahat yat.
Beni rüyanda hiç gördün mü ana?

Geleceðim birgün o diyarlara.
Ömrüm yeter ise diyorum ama.
Hakkýn helal et bu garip adama.
Geleceðim bir gün ama mutlaka.

Bu destanýmý okuyup gülmeyin.
Askere gelmeyene söylemeyin.
Gelecek var ise firar eylesin.
Bu askerlik biraz zor geçer baba.

Çarþýya çýkarýz para yok cepte.
Vitrine bakarýz bizler öylece.
Buyurun derler bize sessizce.
Sen hiç alamadan döndün mü baba?

Bu akþam da Veli bu kadar yazdý.
Daha anlatacak çok þeyler vardý.
Az önce nöbetçi iþtima aldý.
Yatýn dedi baba, biz yattýk iþte.

Hacý Veli SOYLU
Sosyal Medyada Paylaşın: