SAVRULMUŞUZ
Köle olmuþuz arzulara,
Dümen kýrmýþýz yanlýþlara,
Gemi sapmýþ rotasýndan,
Bir o yana, bir bu yana,
Amaçsýz savrulmuþuz.
Esir etmiþ bizi hayat denizi,
Çekilen çileler,incitmiþ bizi,
Aðlamayý unutmusuz,
Göz pýnarlarý çöle dönmüþ,
Kum gibi savrulmuþuz.
Vücut titremekte korkulardan,
Taþ kesilmiþ gönüller,
Susmamýþýz,hep konuþmuþuz,
Doðru hep benim demiþ durmuþuz,
Oysa daim savrulmuþuz.
Yanlýþlarda kalmýþýz hep,
Katmamýþýz hesaba hoþ sedayý,
Yýrtmýþýz arzularla gökkubbeyi,
Benim, benim demiþ durmuþuz,
Fýrtýnada hep savrulmuþuz.
Yoðrulmuþuz, ölmüþüz çilelerin altýnda,
Maneviyatýn ikliminde,yüce katýnda,
Boþluða düþmüþüz,mecburuz buna da,
Varmam lazým gönül doktoruna,
Boranda savrulmuþuz.
Gurur ,kibir hastalýðýna tutulmuþuz,
Girmiþ girdabýna,durulmuþuz,
Kutlu kervanýn bir yerinde,
Bir damla hayat olmuþuz,
Ardýndan savrulmuþuz.
_________________AR___________________________57
Sosyal Medyada Paylaşın:
mehmet talip bilgil Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.