ARİFESİNDEYİM ÖMRÜMÜN....

Tükenmek üzere olan ömrümün arifesindeyim
Duygular yorgun hayaller suskun
Hüzünden bir masa kurdum kendime
Örtüsünü bir baþka düþten…
Yine aðladým aðlayacaðým, gözlerimde yaðmur yüklü bulutlar
Geceyi konuk olarak kabullendim,
Boþalan yerini doldururcasýna…
Sensizliði ýsmarladým geceye,
Taþýyýp taþýmayacaðýný bilemeden…
Belki bir yýldýz kayacak,
Gecenin sessizliðinde…
Ve ben son kez mutlu olmaný dileyeceðim yýldýzlardan…
Belki bir saniyede olsa senden nefret etmeyi tadacak bedenim…
Son bir kez ýslanacak kirpiklerim,
Kýrmýzýya boyanacak göz bebeklerim…
Belki hiç unutmayacaðým ayrýldýðýmýz en son geceyi…
Hiç unutmadým bana söylenen naðmeleri…
Maziye gömmedim senle geçen günleri…
Bir baþkasý olmayacak artýk,
Sana susamýþ, sana kutsanmýþ bedenimde…
Belki son bir kez hayalinle süslenecek hayallerim…
Belki de hasretinle içtiðim son þaraptýr…
Gözlerimi sonsuzluða yummadan önce….
Sosyal Medyada Paylaşın: